پنجم آذر ماه هزار و سیصد و نود و شش

از عارف کاسبی پرسیدند: چگونه در این کوچه پرت و بی عابر کسب روزی میکنی؟

گفت: آن خدایی که فرشته مرگش، مرا در هر سوراخی که باشم پیدا می کند، چگونه فرشته روزیش مرا گم می کند.